Kinesiologie betekent letterlijk de leer van bewegingen.
Het is een therapeutische manier om uit te zoeken waar, waarom en wanneer de balans in het lichaam verstoord is geraakt. Daarbij wordt gezocht naar mogelijkheden om die balans te herstellen.
De Amerikaanse chiropractor , Georg Goodheart, ontdekte in de jaren 60 van vorige eeuw, dat er samenhang bestaat tussen spiergroepen, meridianen en organen.Te hoge of te lage spierspanning in een bepaald gebied blijkt samen te hangen met een verstoring van desbetreffende meridiaan of daaraan gekoppelde orgaan.
Kinesiologie werkt met spiertesten:
- Ons lichaam weet instinctief wat 'goed' voor ons is en wat niet. Ons bewustzijn heeft weinig of geen contact met dat instinctieve weten.
- Het lichaam maakt kleine hoeveelheid stresshormonen aan als er bij een spiertest iets gemeten wordt. Die hoeveelheid is dermate klein, dat we dat niet of nauwelijks ervaren. Ook al weet het lichaam wat wel of niet wat 'goed' voor ons is, onze geest is zich daar niet altijd bewust van. Door de stresshormonen verandert o.a. de spanning in de spieren.
- Er kan dus wel of geen verandering van de spierspanning ontstaan. Dit is een zwart-wit antwoord. Dat interpreteer je vervolgens als 'waar' of 'niet waar'. Daarmee bepaald de kinesioloog of er wel of niet sprake is van een stressfactor.
Objectief , betrouwbaar?
Ik zie kinesiologie als een subjectieve werkwijze, moet aanvullend zijn aan mijn osteopathische onderzoek. Het basisonderzoek gebeurt vanuit de osteopathie en kinesiologische testen worden enkel gebruikt als aanvulling van het onderzoek.
De testbuisjes:
Bij kinesiologische testen maken we gebruik van testbuisjes. Hierin zitten meestal orthomoleculaire stoffen. Hiermee wordt gemeten of bijvoorbeeld verandering komt in stressreactie en dan de spierspanning doet toenemen of niet.
